Dyrektorzy

Sylwetka Wybitnej Pedagog

 

Życie i działalność zawodowa

 

Małgorzata Lubaszko urodziła się w 1932 roku w Poznaniu, w rodzinie inteligenckiej. Jej ojciec, przedwojenny kierownik III Komisariatu Policji Państwowej w dzielnicy Święty Łazarz, został aresztowany przez funkcjonariuszy niemieckiej policji bezpieczeństwa we wrześniu 1940 roku. Po osadzeniu na Pawiaku w Warszawie został wywieziony do obozu koncentracyjnego Auschwitz, gdzie zginął w lipcu 1942 roku.

 

Losy wojenne Małgorzaty Lubaszko rozpoczęły się 1 września 1939 roku, gdy wraz z innymi członkami „Rodziny Policyjnej” została ewakuowana na wschód. Po 17 września 1939 roku znalazła się w Korcu, a następnie, przez Przemyśl, przedostała się z matką na tereny okupacji niemieckiej. Po kilku zmianach miejsca zamieszkania w 1942 roku osiedliły się w Biłgoraju.

 

Po wojnie ukończyła studia na Uniwersytecie Warszawskim oraz Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Kaliszu. Poświęciła swoje życie pracy pedagogicznej, ucząc języka polskiego w szkołach w Lidzbarku Warmińskim i Giżycku, gdzie również pełniła funkcję zastępcy dyrektora. Była aktywną uczestniczką życia społecznego, inicjując m.in. przegląd zespołów artystycznych szkół rolniczych województwa olsztyńskiego.

 

W latach 1975–1981 pełniła funkcję dyrektora II Liceum Ogólnokształcącego w Suwałkach. W pracy dydaktycznej i wychowawczej łączyła wysokie wymagania z troską o dobro swoich uczniów, angażując się w rozwój szkoły i lokalnej społeczności.

 

Zaangażowanie społeczne i pasje

 

Jeszcze jako uczennica Liceum Ogólnokształcącego w Biłgoraju wstąpiła do harcerstwa, które pozostało jej bliskie przez całe życie. Przez wiele lat aktywnie działała w Polskim Towarzystwie Turystyczno-Krajoznawczym, będąc przewodnikiem turystycznym PTTK i przewodniczącą Komisji Przewodnickiej.

 

Na prośbę ks. Jerzego Zawadzkiego zaangażowała się w działalność Parafialnej Podstawowej Szkoły Romskiej w Suwałkach przy parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa, wspierając edukację dzieci romskich.

 

Od 1990 roku przebywa na emeryturze, pozostając aktywną członkinią społeczności lokalnej i inspirując kolejne pokolenia swoją postawą, wiedzą i pasją.